این کتاب شامل گفت و گوهایی با اساتیدی است که سرشت و نهاد و تمامی زندگی شان در جهت اشاعه و تعمیق فرهنگ صلح است اما با تخصص ها و دیدگاه های مختلف این گفت و گوها با هدف دست یابی به بنیان های نظری و مبانی فرهنگ صلح و راه های گسترش آن انجام گرفته است.
دومين جلد از كتاب صلح را بايد از كودكي آموخت پيشروي شماست. اين جلد شامل گفتوگو با چهار بانوي ديگر است كه سرشت، نهاد و تمامي زندگيشان در جهت اشاعه و تعميق فرهنگ صلح است، اما با تخصصها و ديدگاههاي مختلف.
اين گفتوگوها با هدف دستيابي به بنيانهاي نظري و مباني اصلي فرهنگ صلح و راههاي گسترش آن با كارشناسان، خانمها نوشآفرين انصاري استاد كتابداري و دبير شوراي كتاب كودك، دكتر نسرين مصفا حقوقدان، عضو هيأت علمي دانشگاه منير پور اصلاني (همايوني) مؤسس كانون توسعه فرهنگي كودكان و مريم احمدي مشاور و مؤسس مؤسسه مادران امروز به ترتيب در بهار سال 1387 طي چهار ساعت، در زمستان سال 1387 طي 5/3 ساعت، در تابستان سال 1387 طي 3 ساعت و در بهار سال 1388 طي چهار ساعت بر روي نوار ضبط شده و متن پياده شده هر گفتوگو به تأييد هر شخصيت رسيده است. همان طور كه در مقدمهي جلد اول كتاب صلح را بايد از كودكي آموخت(انتشارات كارگاه كودك، 1387) آمده است سالهاي 2010-2001 از طرف سازمان ملل متحد به عنوان دههي جهاني فرهنگ صلح و نفي خشونت عليهي كودكان و زنان اعلام شده است. با تأكيد بر اين كه در آخرين سال از اين دهه به سر ميبريم، فضاي صلح ساز و كاري ميخواهد كه بايد به آن بينديشيم، از جمله ايجاد فضاي فرهنگي براي نهادينه كردن آن. و اين نام گذاري و تلاش ده ساله در حالي انجام يافته است كه نقش غارتگرانه و منهدم كنندهي انسان در سراسر كرهي زمين بيشتر شده و نياز به تجربهي متحول و تفكري همه جانبه ضروريست. ميتوان گفت در عصري هستيم كه جنگ بر تمامي كرهي زمين سايه افكنده است و متأسفانه ما در حالي از صلح صحبت ميكنيم كه هر روز سايه جنگ سنگينتر ميشود، هر چند كه شايد به ظاهر ديده نميشود.
بنابراين با رشد شتابان علم و تكنولوژي، صلح هم بايد باز تعريف شود زيرا همان طور كه دامنهي علم و فناوري وسيعتر شده، معناي صلح هم گستردهتر شده است و علاوه بر عدالت، آزادي، مردم محوري و رفع هر گونه تبعيض و… مفاهيمي مثل احترام به ارزشهاي انساني، گونههاي انساني، گونههاي حيواني، گونههاي گياهي، گونههاي معماري، احترام به اكوسيستم، احترام به علم و عدم سوءاستفاده از آن، احترام به مسؤوليت رسانهاي را هم در برميگيرد.
مؤسسهي پژوهشي كودكان دنيا به عنوان سازماني كه به رشد همه جانبهي كودكان ميانديشد براي پرداختن به تمام نيازهاي كودكان تلاشهاي زيادي كرده و از سال 1378 اشاعه فرهنگ صلح را براي رشد همه جانبهي كودكان در دستور كار خود قرار داده است. مؤسسه براي معرفي اين دهه بيانيهي گسترش فرهنگ صلح را در 14 بند تدوين و تشكيل شوراي گسترش فرهنگ صلح را پيشنهاد كرد و به مرور تعدادي از انجمنها و گروهها و حتي نهادهاي دولتي به اين موضوع حساس شدند، برنامههاي ارزشمندي را جهت ترويج آن انجام دادهاند و با توجه به اين دستآوردها، بيانيه كاملتر شده است.
گفتوگويي كه با دو كارشناس تعليم و تربيت، استاد توران ميرهادي و ناصر يوسفي در جلد اول كتاب صلح را بايد از كودكي آموخت، انجام شد در واقع سرآغازي بود براي درك بهتر معاني و مفاهيم فرهنگ صلح و تعمق بيشتر نسبت به آن. اين تجربهي نخستين، در واقع چراغي بود كه ما بتوانيم راه طولاني و پر پيچ و خم اشاعه فرهنگ صلح را در كنار هم راحتتر هموار كنيم. دستآورد جلد اول اين بود كه باز هم به دنبال مصاديق و مفاهيم صلح در تخصصهاي ديگر باشيم. به همين دليل براي تكميل كار در اين جلد با يك كتابدار و حقوقدان، مشاور، و مدير فرهنگي گفتوگو شد.
پرسش عمدهي پيش روي ما اين بود كه آيا بحث فرهنگ و فرهنگ سازي در مقولهي صلح فقط به متخصصان تعليم و تربيت و يا كساني كه علوم انساني و علوم اجتماعي خواندهاند محدود ميشود و يا اين كه متخصصان ديگر رشتهها مانند حقوقدانان، معماران، پزشكان، مهندسان، باستانشناسان، كارشناسان محيط زيست و ديگران نيز بايد خود را نسبت به اين مقوله مسؤول بدانند؟
طبعاً پاسخ ما اين است كه تمامي افراد با هر تخصص و در هر جايگاه بايد مفاهيم صلح را به عنوان يك اصل اخلاقي در نظام نامه اخلاقي – حرفهاي خود قرار بدهند، تا اين مفاهيم به ارزشهاي انساني تبديل شود و هيچ شرايط سياسي، اقتصادي و تبليغاتي نتواند آن را خدشهدار سازد.
پس از مصاحبه با چهار كارشناس ياد شده، كه لحظات بسيار شگفتانگيز، پرچالش و پرشوري را براي من به همراه داشت به اين نتيجه رسيدم كه ميتوانيم مفاهيم و مصاديق فرهنگ صلح را در تمامي علوم پيدا كنيم و نظريههاي مختلف دربارهي فرهنگ صلح را از انديشمندان كشور خودمان به دست بياوريم. طبعاً نظرياتي خواهند بود كه با بوم، سرزمين و فرهنگ ما هماهنگي بيشتري خواهند داشت و بر جامعه نيز تأثير بيشتري خواهد گذاشت.
نكتهي ديگري كه براي نگارنده بسيار آموزنده بود سرشت ميان رشتهاي صلح است كه در مباحث مربوط به وضوح نشان داده شده است. و مورد توجه خوانندگان گرامي قرار خواهد گرفت.
تا علاوه بر ديدگاههاي كل نگر بتوان به تحليلهاي دقيقتري دست پيدا كرد و به ماهيت گسترده و ميان رشتهاي مفهوم صلح نزديك شد.
ضمن قدرداني از چهار كارشناس گرانقدر و با توجه به استقبال جامعه از جلد اول كتاب صلح را بايد از كودكي آموخت. مؤسسه پژوهشي كودكان دنيا اميدوار است بيان نقطه نظرها در اين زمينه ادامه پيدا كند.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.