معرفی کتاب آنچه از پی پی جوراب بلند آموختیم

معرفی کتاب: آن چه از پی پی جوراب بلند آموختيم

از مجموعه منابع مرکز آموزش مشارکتی کودکان دنیا – 6
تهیه شده در: موسسه پژوهشی کودکان دنیا
تعداد صفحه: 64
چاپ اول: 1394
ناشر: انتشارات کارگاه کودک
این کتاب هفت درس دارد که در اینجا به معرفی جامع تر تعدادی از این درس ها می پردازیم.

• درس اول
  ما برای کودکان چه داریم.
  ما بزرگ ترها معمولا با  ابزار قدرتمان کودکان را کنترل می کنیم. ما از طریق  پول ، امکانات و  زور   و پاداش  کودکان را در فضای خود نگه می داریم. پی پی جوراب بلند کودکی است  که هم بسیار زور و قدرت دارد و هم  به گنجینه ای بی انتها از سکه طلا دسترسی دارد. حال اگر این ابزار قدرت از ما گرفته شود ، ما برای  کودکانمان چه داریم.
  این درس ، به ما بزرگترها و به ما معلمان و مربیان می گوید بیایید فکر کنیم ما اگر از پاداش و تنبیه دیگر استفاده نکنیم ، چه ویژگی های ارزشمندی برای ارایه به کودکان داریم؟
  اولین درس به ما هشدار می دهد که ما می بایست به دنبال راه هایی برای  جذاب کردن رابطه مان با کودکان باشیم. تهدید ، پاداش و تنبیه راهگشا نیست. عشق ورزی ، دانش درونی شده ، خلاقیت ، حمایت گری و… اصولی است که معلمان و مربیان می بایست روی آن کار کنند. وقتی ما توانایی های خود را گسترش دهیم ، به همان اندازه می توانیم از قدرت و سلطه خود کم کنیم.
  ———————————-
• درس دوم
  در این درس پی پی جوراب بلند نکته بسیار مهمی را با ما در میان می گذارد. او معتقد است  که کودکان باید طلاهای زندگی خود را کشف کنند. بدین منظور به شیوه ای ساده یاد می دهد که چگونه می بایست  مشاهده گری دقیق شد و چگونه می بایست پیرامون موضوع مورد علاقه خود نمونه ها را جمع آوری کرد. مشاهده گری و جمع آوری ، دو اصل مهم در یک فرایند علمی است.
  پی پی براى پیدا کردن طلاهای زندگی خود  چند نکته مهم دیگر را با ما در میان می گذارد :
  لازم- برای کشف لازم است صبور باشی .
  – از هر چیز ساده ای نباید گذشت.
  -آنقدر بگرد تا طلای واقعی خود را پیدا کنی
  -و آنجایی که مردم هستند بهتر می توان کشف کرد
  او در حقیقت ویژگی های یک کاشف  و یک پژوهشگر را با دوستان خود در میان می گذارد.
  کتاب از ما معلمان ، مربیان و والدین می خواهد که آیا می توانیم به کودکان کمک کنیم تا طلا های زندگی خود را پیدا کنند.
  ———————————-
• درس سوم
  در یکی از داستان ها پی پی جوراب بلند برای اولین بار به دیدن سیرک می رود، اما حضور او موجب می شود تا تمام برنامه های سیرک به هم بخورد. چون پی پی عادت ندارد گوشه ای بنشیند و فقط تماشاچی باشد. او می خواهد وسط میدان و بازیگر باشد.
  این درس نظام آموزش های از پیش تعیین شده را با سیرک مقایسه می کند. بسیاری از نظام های آموزشی می خواهند مخاطبان خود بنشینند و فقط تماشاچی باشند.
  در این سیستم های آموزشی  هیچ گاه مخاطب خود را نمی شنوند و یا از آنها نمی پرسند شما به چه فکر می کنید و یا شما چه دوست دارید؟
  آیا این نوع سیستم های آموزشی، سیرکی بیش نیستند؟
  درسی که در این بخش مطرح  می شود این است:  نگذارید کودکان تماشاچی باشند. به آن ها فرصت دهیم در مدرسه ها،  بازیگران اصلی باشند.